pulpety w sosie koperkowym

Pulpety. Wierzcie lub nie, ale robiłam i jadłam  te domowe, najlepsze, po raz pierwszy (!!!) Moja Mama zazwyczaj robiła klopsiki. Nawet jeśli w sosie, to zawsze podsmażane. Za to gotowała sos koperkowy, a w nim węgorze. Uwielbiam, w sumie to dawno nie jadłam. Pamiętam, że zawsze było ich duuużo, bo mój brat za nic w świecie nie tknie (chyba do dziś...) niczego utaplanego w białych sosach. Żaden chrzanowy, koperkowy, chyba nawet musztardowy odpada. Nie wiem, czy to moc szpitalnych wspomnień? Możliwe, jednak TAKICH pulpetów, ani takiego sosu w żadnym szpitalu jeszcze nie jadłam. Nie jest szary, jest jasny i idealny.

Moje pulpety są gotowane troszkę na pamięć, trzymając się kurczowo wspomnienia sosu koperkowego mojej Mamy. Chyba nawet się udały, a co najlepsze czuliśmy się po nich wspaniale. Lekkostrawny obiad, nie ciążący smażonym mięsem na żołądku. Polecam nie tylko rekonwalescentom. Koperek jest teraz cudny i świeży, po intensywnych grillowych wieczorach to danie sprawdzi się wspaniale. Podobne pulpety planuję zrobić także w wersji warzywnej, orientalnej i rybnej. Chwyciło mnie na pulpety :) Nie jestem wielką fanką wieprzowiny, ale w tym wydaniu okazała się świetna. Najzwyczajniej w świecie gotowane mięsko nam służy.

składniki

- 400g mielonego mięsa wieprzowego

- jajko,

-sól i pieprz,
- mąka do obtaczania pulpetów,

- litr przefiltrowanej wody (nie miałam bulionu....)
- 1 listek laurowy i 2 kulki ziela angielskiego,
- 3 łyżki kwaśnej śmietany,
- 1 łyżka mąki pszennej,
- pół pęczka koperku

- młode ziemniaczki do podania

Wstawiamy wodę z listkiem laurowym i zielem angielskim. Mięso mieszamy z przyprawami i jajkiem, formując następnie nieduże kulki. Obtaczamy je w mące i wrzucamy na gotujący wrzątek. Gotujemy około 20 minut. Śmietanę mieszamy z mąką i tak rozrobioną wlewamy do wody z gotującymi się pulpetami.  (Przed tym można wyjąć liść i kulki ziela) Doprawiamy do smaku, dorzucamy koperek, podajemy z ziemniaczkami. Poezja...

Smacznego. Pa.