O Was i o mnie

Przeczekałam, i teraz gdy łańcuszek już przeszedł - piszę. Wolałam tak, by osoby którym nie przypadł on do gustu nie czuły się zobowiązane tą zabawą. Ja jednak uważam, że to całkiem sympatyczne. Napisać kogo i za co cenimy. Dlaczego tak namiętnie odwiedzamy. No i tych kilka słów o sobie, nad którymi jednak moment trzeba się zastanowić. Dla niewtajemniczonych, przypominam na czym polegała zabawa. Otóż...

Należało umieścić linka do osób które w swoich wyróżnieniach uwzględniły nas. Bardzo dziękuję

kuchenne-wedrowki
katespiehohe
yobada
kuchenkowo
gastronomygo
coffekitchen
kuchennewojowanie

Należało również umieścić logo zabawy w poście, muszę przyznać że bardzo mi się spodobało.

Kolejne co należało zrobić, to napisać w siedmiu punktach, kilka słów o sobie. I tak wolałabym przekazać to dalej, niż wydzielać każdemu po siedem punktów. No ale dobra. Niech będzie.

Po pierwsze... Jestem sobie Anną Barbarą, 27 letnią poznańską pyrką, rezydującą nieopodal pięknych Borów Tucholskich.
Po drugie... Nie twierdzę że umiem gotować, ale lubię. I będę.
Po trzecie... Zawodowo zajmuję się dźwiękiem. Konkretniej jego wzmocnieniem dla ludzi, którzy tego potrzebują. Czy mnie to satysfakcjonuje? Zawsze, gdy pomogę komuś wrócić do świata dźwięku, który z różnych przyczyn kiedyś opuścił.
Po czwarte... Od środka mam chyba ze 100 lat, bo kłębię w sobie martwienie się całego świata. O wszystko. O ważne i zupełnie nieistotne sprawy. Nie umiem tego wyłączyć, a działa autodestrukcyjnie.
Po piąte... Pięć lat temu poznałam na wypadzie snowboardowym pewnego konkretnego jak jasna cholera faceta. Postawiłam wszystko na jedną kartę wprowadzając się do 9 lat starszego Marcinku, po tygodniu wspólnego czasu i 8 miesiącach rozmów telefonicznych.
Po szóste... Na dobre nam to wyszło.
Po siódme... wzrostem przypominam Hobbita, przez co ciężko mi wyciągać smakołyki z kuchennych szafek. Dostałam drabinkę by sie nie połamać. I jak dotąd jestem cała.

Zabrakło miejsca by napisać o tym jakie książki lubię, o tym, że w mojej łazience najprawdopodobniej mieszka duch, uzależnieniu od ketchupu i kwaśnych żelków.


Ostatnią sprawą było wskazanie 16 blogów (zobaczymy czy się zmieszczę w ramkach) które naszym zdaniem są wyjątkowe, mają w sobie magnesik który działa na nas najmocniej. Niniejszym wskazuję,

Mollissię... za studentów którym wiatr w oczy wieje,
Sandrulę... za posty kulinarno książkowe,
Czapkę... za wspaniałe wege przepisy i Bożenkę,
Kabkę... za kontakt, bibliotekę i za świadomość że jednak mam TU kogoś,
Shinju... za wszystkie napisane zdania i potrawy które inspirują,
Szanę... za odwagę by gastronomię ciągnąć w edukacji,
Wiewiórkę...za jej zdolne dłonie i Stefana,
Agnieszkę... za piękne fotografie i rozmowy wczesnym rankiem,
Pannę Malwinnę... bo jej potrawy są malowane, nie fotografowane,
Escapade Gourmande... bo mózg staje jakie czasem znajduję tam przepisy,
Zdesperowaną house-wife...za mądrość życiową i przestrogi,
Cukrową wróżkę i Paulę... za bajeczne spojrzenie na jedzenie,
Lulaby Decoupage... bo ma talent i wspaniałe pomysły,
Magdę z cakes-and-the-city... za to jak wspaniale patrzy na świat przez obiektyw,
Śliwkę i Tosię...za nieprawdopodobne połączenia smaków,
Smaczny Dom... który gdy trzeba stawia mnie do pionu i nieznudzenie łagodzi moje smuteczki,
Aurorę...za to że jej blog czyta się jak najlepszą książkę,
Obee... za jej szatańskie usposobienie i poznańskie serce,
Maggie... za kuchnie i pasję rowerową,
goh. ...za słowa które na prawdę na mnie działają.
Pawła i Antoniego... za gotowanie na gazie i męski pierwiastek.

Nie wymieniłam jeszcze wielu. Na wielu wspaniałych z pewnością jeszcze nawet nie byłam...
Pozdrawiam wszystkich. Pa