kurczak kung pao i 'przygoda z owcą' by h. murakami

Skończyłam czytać książkę, która nie bez powodu porównana jest do filmów Lyncha czy Kubricka. Bardzo ciężko jednoznacznie ją opisać, nie skupiając się na streszczaniu, tylko na tym, co książka z sobą niesie, tym 'co poeta miał na myśli'. Może zacznę od tego, że książka jest absurdalnym obrazem, surrealistyczną mozaiką wielu scen i barw. Książka nie jest trudna. Trudno jedynie ją opisać, otoczyć kilkoma zwartymi słowami. Ja odnalazłam w niej opowieść o niedalekiej lecz istotnej podróży życia, ludzkich lękach, tym, że tytułową owcę każdy z nas ma pod skórą i tylko od nas zależy czy pozostaniemy sobą czy całkowicie się w nią zamienimy. To, że autorowi chodzi o nas ludzi jako o rodzaj, możemy zauważyć w momencie gdy zwrócimy uwagę, że żaden z bohaterów nie ma imienia. Jest dziewczyna, kierowca, szef, owczy profesor i Szczur. On dostał imię, bo jako jedyny został Owcą. Nie poradził sobie z codziennością (jak z resztą wielu innych bohaterów Murakamiego). Lubicie tego typu zaułki literackie? Ja uwielbiam. Mimo, że wolę, jak książka kończy się konkretniej. Bez otwartych drzwi w które każdy z nas wsadzi to, co mu pasuje. Wolę gdy autor nie pozwala mi dokańczać własnych słów w mojej głowie. Wtedy czuję, że większość czytelników odbierze książkę podobnie. Mimo wszystko cieszę się, że przeczytałam, polecam każdemu, kto chciałby poznać inne oblicze Murakamiego. Bo moim zdaniem ta książka nieco różni się od reszty. Zadziwia mnie, bo jednocześnie czuję, że czegoś w niej brakowało, jak i że jej lektura była niezbędna w moim życiu. Jakieś takie skrajności mną motają, obym tylko nie zamieniła się w owcę...

...polecam Wam prosty i szybki przepis na kurczaka kung pao, w którym fistaszki zamieniłam na ukochane nerkowce. Wspaniale się wkomponowały, dlatego nie bójmy się zmieniać składników, bawić się przepisami, bo tylko wtedy wyjdziemy z ram, tworząc swój własny obraz rzeczywistości. Zupełnie jak Murakami.

składniki

- 2 piersi z kurczaka, około 0,5kg

- 2 papryki (czerwona i pomarańczowa),

- pół czerwonej cebuli, (użyłam, bo nie miałam dymki),

- 2 garście orzechów nerkowca,

- 2 ząbki czosnku,

- 2 łyżki ciemnego sosu sojowego,

- 1 łyżeczka oleju sezamowego,

- niewielka ilość chili w płatkach (na czubku łyżki)

- 2 łyżeczki octu ryżowego,

- łyżeczka cukru,

- 2 łyżeczki mąki kukurydzianej (ewentualnie ziemniaczanej),

- ryż lub ulubione noodle

Kurczaka kroimy w cienkie paski, marynujemy  w łyżce sosu sojowego i łyżeczce mąki. Mieszamy i odstawiamy na czas krojenia warzyw. Papryki, cebulę (bądź dymkę) kroimy w mniejsze kawałki, czosnek przeciskamy przez praskę. Kurczaka obsmażamy na rumiany kolor, gdy będzie już rumiany wyjmujemy z patelni, na którą z kilkoma kroplami oleju wrzucamy warzywa i orzechy, na końcu czosnek. Gdy warzywa lekko się zeszklą, dodajemy kurczaka i przygotowany sos z sosu sojowego, oleju sezamowego, octu ryżowego, cukru i chili. Energicznie mieszamy czekając aż sos zgęstnieje i podajemy z ryżem lub noodelkami.

Smacznego. Pa.